Kategoria: objawy

Stwardnienie rozsiane jest często związane z wyzwaniami emocjonalnymi, które obejmują: smutek, przygnębienie, zmiany samooceny i obrazu ciała oraz depresję kliniczną. Te stany emocjonalne mogą czasowo stłumić zainteresowanie seksem lub zdolność do dawania i otrzymywania przyjemności seksualnej.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Rozwiązywanie tych problemów emocjonalnych w celu zwiększenia satysfakcji seksualnej obejmuje kilka aspektów: edukację, diagnozę, podjęcie profesjonalnego leczenia i radzenia sobie z objawami. Edukacja o emocjonalnych wyzwaniach stwardnienia rozsianego dostępna jest na przykład za pośrednictwem Krajowego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Dodatkowo, powszechnie dostępne są grupy wsparcia, w których ludzie ze stwardnieniem rozsianym i ich partnerzy mogą wymieniać się informacjami na temat choroby. Zgłębianie przez was takiej wiedzy może pomóc, aby Twoja żona zrozumiała uczucia, które przeżywasz, i uznała, że to właśnie one mogą mieć wpływ na wasze stosunki seksualne.

Ocena reakcji emocjonalnych osoby na stres wynikający ze stwardnienia rozsianego może być dokonana przez pracownika służby zdrowia psychicznego, który jest zaznajomiony z tą chorobą. Prawidłowe określenie rodzaju problemów emocjonalnych, których doświadcza dana osoba, jest warunkiem koniecznym do zapewnienia jej odpowiedniego sposobu leczenia. Innymi słowy, koniecznym jest, aby dowiedzieć się, co jest przyczyną Twojego przygnębienia, w celu możliwości zmiany tego nastroju. Zwykłe obniżenie nastroju w reakcji na stres i straty wynikające z choroby mogą być bardzo skutecznie minimalizowane dzięki uczestnictwu w grupach wsparcia lub krótkotrwałej psychoterapii indywidualnej. Bardziej poważną formę depresji klinicznej najlepiej leczyć za pomocą kombinacji psychoterapii i leków przeciwdepresyjnych.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Czasami leki przeciwdepresyjne mogą powodować pojawienie się problemów seksualnych, takich jak opóźniony orgazm lub utrata libido. Rozmowy z lekarzem na temat możliwych skutków ubocznych na tle seksualnym (jeśli takie występują), pomogą ustalić solidną podstawę dla możliwości skutecznego zarządzania tymi objawami. Skutki uboczne na tle seksualnym można na przykład zmniejszyć dzięki zmianie harmonogramu zażywania antydepresantów lub jednoczesnym podawaniu innych leków. Jeśli tylko zaczniesz doświadczać ulgi od Twoich niepokojących uczuć, Ty i Twoja żona będziecie mogli łatwiej rozmawiać o sposobie, w jaki stwardnienie rozsiane i Twoje odczucia odnośnie tej choroby wpływają na waszą relację seksualną.

Jedną z najważniejszych strategii radzenia sobie ze zmianami emocjonalnymi i ustrojowymi jest prowadzenie intymnej komunikacji ze swoim długoterminowym partnerem seksualnym. Może to być szczególnie ważne do odkrywania nowych możliwości, dyskutowania na temat rozczarowań i wyrażania tego, co oboje czujecie i czego pragniecie w obliczu radzenia sobie ze wszystkich innych zmianami związanymi ze stwardnieniem rozsianym. Ten proces mogą ułatwić grupy wzajemnego wsparcia, grupy dla par, a także poradnictwo indywidualne lub terapia małżeńska.

Zmiany w koncentracji uwagi są bardzo powszechnym problemem u osób chorujących na stwardnienie rozsiane. Może to na przykład prowadzić do utraty zdolności podtrzymywania zainteresowania seksualnego i podniecenia. Partnerzy czasem błędnie interpretują ten objaw, myśląc, że ​​są oni niewystarczający lub nieciekawi jako kochankowie.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Również osoba ze stwardnieniem rozsianym czuje się czasem winna i niewystarczająca dla partnera. Te negatywne uczucia mogą zwiększyć dyskomfort psychiczny lub doprowadzić do tego, że partnerzy będą unikali seksu w ogóle. Traktowanie niemożności skupienia uwagi i osiągnięcia podniecenia seksualnego jako ważny objaw stwardnienia rozsianego i omawianie sposobów, aby pomóc go zrekompensować, są kluczowymi krokami do znalezienia satysfakcjonującego rozwiązania. Problemy z koncentracją uwagi wydają się być silniejsze, gdy człowiek jest zmęczony, więc bardzo ważne jest, aby oceniać poziom swojego męczenia i móc go odpowiednio zrekompensować.

Ogólnie rzecz biorąc, strategią kompensacji może być zmaksymalizowanie romantycznych lub erotycznych bodźców i zwiększenie zmysłowości seksualnej podczas pobudzenia seksualnego. Omawiany problem można zminimalizować, tworząc romantyczny nastrój oraz przy użyciu standardowej metody stymulacji sensorycznej (na przykład rozmawiania w zmysłowy sposób, angażowania się w czynności zmysłowego i erotycznego dotyku podczas odtwarzania muzyki, która wywołuje silne romantyczne skojarzenia, itp.). Po utracie zdolności skupiania uwagi na czynnościach seksualnych, pomocne może być rozwijanie atmosfery akceptacji i szacunku dla osoby z problemami seksualnymi, aby móc ponownie wprowadzić ją w radość płynącą z doświadczeń erotycznych. Zdarza się, że krótkie, subtelne epizody aktywności erotycznej (ale bez dotykania genitaliów) mogą ułatwić zainteresowanie, gdy chory nie może skupić swojej uwagi na partnerze.

Oszczędność energii i zarządzanie zmęczeniem są ważnymi interwencjami promującymi zdrową aktywność seksualną i przyjemność. Zmęczenie jest leczone za pomocą fizykoterapii, terapii zajęciowej i perspektyw farmakologicznych. Pomocne mogą być także konsultacje w ośrodku leczenia stwardnienia rozsianego, który oferuje kompleksową opiekę medyczną, ewentualnie uzyskanie skierowania do specjalistów zajmujących się tymi dziedzinami.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Jeśli do zarządzania zmęczeniem zostaną przewidziane leki, takie jak Symmetrel (amantadyna) lub Provigil (modafinil), zażywanie ich przed planowaną aktywnością seksualną może być pomocne (patrz: Rozdział 4 i Załącznik C). Jednak nawet ze skutecznym zarządzaniem objawami choroby, Ty i Twój partner nadal możecie chcieć przebadać inne strategie poprawiające wasze życie seksualne i zmniejszające wpływ zmęczenia na waszą intymność. Pary najczęściej angażują się w aktywność seksualną w godzinach wieczornych, kiedy energia psychofizyczna jest na najniższym poziomie.

Porozmawiajcie o możliwości uprawiania seksu rano, kiedy zmęczenie jest na poziomie minimalnym. Mimo, że podejmowanie takich prób aktywności seksualnej wymaga wcześniejszego obudzenia się (co początkowo może wydawać się niekomfortowe), ten rodzaj zmiany może być konieczny dla utrzymania udanego życia seksualnego. Niektóre pary mają szczęście zachowywać pewną elastyczność w swoich codziennych harmonogramach, dzięki czemu mogą organizować sobie przerwy dla intymnej gry w ciągu dnia.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Ponadto, niektóre pozycje seksualne wymagają mniejszego nakładu energii niż inne, a alternatywne pozycje, które zminimalizują wpływ masy ciała partnera, mogą zminimalizować zmęczenie. Pamiętaj, by przy próbie zainicjowania niektórych z tych zmian w swoim życiu seksualnym, należy otwarcie komunikować się z partnerem, by również i on mógł zaangażować się w działania metodą prób i błędów. Dodatkowe poradnictwo psychologiczne może być pomocne, jeśli Ty i Twój partner macie trudności w komunikowaniu się o ewentualnych alternatywach waszego życia seksualnego.

Spastyczność może sprawić, że nawet zwyczajne czynności, jak prostowanie nóg lub zmiana pozycji nóg podczas aktywności seksualnej mogą być nieprzyjemne lub nawet bolesne. Odpowiednie zarządzanie aktywnymi objawami spastyczności zminimalizuje jednak jej wpływ na seksualność.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Powszechnie stosowany jest pełen zakres aktywności i innych ćwiczeń fizykoterapeutycznych, jak również leki antyspastyczne, takie jak Lioresal (baklofen) lub Zanaflex (tyzanidyna). Podawanie leków antyspastycznych przed planowaną aktywnością seksualną może być bardzo pomocne. Upewnij się jednak, czy omówiłeś wszelkie Twoje objawy z lekarzem zanim sięgniesz po jakiekolwiek lekarstwa. Gdy spastyczność jest problemem, pomocne bywa odkrywanie alternatywnych pozycji seksualnych podczas stosunku. Kobiety, które mają spastyczność mięśni, mogą uznać za zbyt trudne lub bolesne, aby mogły swobodnie rozszerzać nogi.

Wpływ bolesnych skurczów można zminimalizować poprzez leżenie na boku, podczas gdy partner znajdzie się z tyłu. Umieszczając dodatkowo w tej pozycji ręcznik między nogami, można poczuć się jeszcze bardziej komfortowo. Może się okazać, że leżenie na plecach, prostopadle do łóżka, z obydwoma nogami (od kolana w dół) zwisającymi poza krawędź łóżka, ułatwi współżycie i zwiększy jego komfort. Człowiek, który ma trudności z prostowaniem nóg, może także usiąść wyprostowany w fotelu, podczas gdy jego partner usiądzie na nim skierowany twarzą do przodu. Jednak każde ciało jest inne, a kluczem do znalezienia alternatywnych pozycji seksualnych jest otwarta eksploracja i komunikacja między partnerami.

Podobnie jak właściwe stymulowanie erekcji u mężczyzn, nawilżanie pochwy jest kontrolowane przez dwie różne drogi w mózgu i rdzeniu kręgowym. Nawilżanie psychogenne zazwyczaj powstaje w mózgu i następuje poprzez fantazje, czytanie powieści erotycznych lub ekspozycję na bodźce związane z seksualnością.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Odruchowe nawilżanie pochwy odbywa się poprzez bezpośrednią stymulację genitaliów lub odbytu w wyniku reakcji odruchowej w krzyżowym (dolnym) odcinku rdzenia kręgowego. Stwardnienie rozsiane może mieć wpływ na szlaki nerwowe, które kontrolują jedno lub obydwa rodzaje nawilżania. Dodatkowo, niektóre leki stosowane w stwardnieniu rozsianym przy leczeniu objawów problemów z pęcherzem mogą znacznie zmniejszać poziom nawilżenia pochwy.

Psychogenne nawilżanie może być czasem wzmocnione poprzez zainicjowanie spokojnej, romantycznej i / lub stymulującej aktywności seksualnej, zawierające masaż relaksacyjny podczas gry wstępnej, a także przedłużanie gry wstępnej przed stosunkiem. Odruchowe nawilżanie pochwy może być czasem wzmocnione przez ręczne lub ustne pobudzanie narządów płciowych przed przystąpieniem do współżycia. Suchość pochwy może być także zniwelowana przez nakładanie dużych ilości rozpuszczalnych w wodzie środków smarujących, takich jak Astroglide, Replens lub K-Y Jelly, które są dostępne bez recepty w większości aptek i drogerii.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Jeżeli do celów zapobiegania chorobom lub kontrolowania ciąży są wykorzystywane prezerwatywy, zaleca się stosowanie tych, które są nawilżane. Warto także zastosować dodatkowy nawilżacz do obszaru pochwy, o ile jest taka potrzeba. Rozpuszczalne w wodzie smary, które są przeznaczone do stosowania w celach aktywności seksualnej, można również nabyć drogą wysyłkową za pośrednictwem usług katalogowych wymienionych na końcu rozdziału. Pracownicy służby zdrowia nie polecają za to korzystania dla nawilżenia pochwy z olejków opartych na wazelinie, ponieważ nie są one rozpuszczalny w wodzie. Substancje olejopochodne mogą pozostawiać resztki w okolicach cewki moczowej i otworu pochwy, które mogą stanowić doskonały grunt dla rozwinięcia się infekcji bakteryjnych.

Proteza prącia jest urządzeniem mechanicznym, zaprojektowanym w taki sposób, aby umożliwić osiąganie erekcji u mężczyzny z zaburzeniami wzwodu. Istnieją dwa rodzaje protez prącia: pół-sztywne i nadmuchiwane. W półsztywnej wersji protezy używa się elastycznego pręta, który jest chirurgicznie wszczepiany w każdej z komór prącia. Pręty te mogą być wyginane ku górze, gdy pożądana jest erekcja, i wygięte w dół w pozostałym czasie.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Po wprowadzeniu prętów, penis pozostaje nieco powiększony, ze stałą częściową erekcją. Inny rodzaj protez to polega na pompowaniu ze zbiornika znajdującego się za ścianą brzucha substancji, dostającej się do specjalnych cylindrów umieszczonych w komorach erekcyjnych prącia. Płyn powoduje pompowanie umieszczanych tam balonów, co prowadzi do powstania erekcji. Mężczyzna pompuje płyn do komór, kiedy pragnie osiągnąć erekcję, oraz przenosi płyn z powrotem do zbiornika, kiedy nie jest już ona potrzebna. Wspomniany zbiornik jest wszczepiony chirurgicznie za ścianą jamy brzusznej, natomiast pompa jest wszczepiana do moszny.

Do połączenia zbiornika, pompy i balonu służy rura silikonowa. Ponieważ całe urządzenie jest wprowadzane za pomocą jednego, względnie niewidocznego nacięcia moszny, ten rodzaj protezy jest ledwo zauważalny. Jednakże, pompa działa przez ścianę moszny, co może być trudne dla osób o ograniczonym czuciu lub siły w ręce. W podjęciu decyzji, aby zastosować taki implant, a także w doborze rodzaju protezy, jaka ma być zastosowana, powinien pomagać małżonek lub długoterminowy partner seksualny. Szerokie konsultacje przed operacją przeprowadzone z urologiem lub lekarzem zajmującym się stwardnieniem rozsianym przyczynią się do zapewnienia, że ​​pacjent i jego partner mają realistyczne oczekiwania powodzenia operacji.

U około osiemdziesięciu procent mężczyzn stosujących te rodzaje protez ich skutki są dość zadowalające. Wiele doświadczeń przypomina normalne odczucia towarzszące erekcji i normalne odczuwanie orgazmu. Ponadto, pacjenci decydujący się na zastosowanie implantu mogą mieć tyle erekcji, ile tylko zechcą.

Jednym z możliwych efektów ubocznych stosowania tych leków jest priapizm. Priapizm prawie nigdy nie występuje u osób, które stosują się dokładnie do przepisanej dawki leku i które są odpowiednio przeszkolone w procedurach aplikowania leku.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Tak rzadkie przypadki, jak wystąpienie priapizmu, nie pojawia się z większą częstotliwością przy lekach iniekcyjnych niż podczas stosowania inhibitorów PDE-5. Drugim potencjalnym efektem ubocznym zastrzyków prącia są blizny w miejscu wstrzyknięcia, występujące u około siedmiu do dziesięciu procent jednostek. Problem ten rzadko występuje u mężczyzn, którzy zostali odpowiednio przeszkoleni w technice wtrysku i kompresji w miejscu wstrzyknięcia.

Gdy blizny nie występują, w tkance podskórnej prącia mogą się za to pojawić zmiany w postaci małego guza. Te guzki zazwyczaj znikają zaraz po zatrzymaniu podawania zastrzyków. Ważne jest stałe monitorowane medyczne takich objawów i odpowiednie dbanie o skórę w tym miejscu, by blizny nie postępowały, ponieważ może to prowadzić do powstania krzywizny prącia i powodować problemy z utrzymaniem erekcji. Każdy człowiek, który dokonuje zastrzyków samodzielnie, powinien zostać zbadany przez lekarza co najmniej co trzy miesiące w celu oceny wystąpienia ewentualnego bliznowacenia.

Zastrzyki do zarządzania zaburzeniami erekcji są dostępne od ponad piętnastu lat. Obecnie do tego zastosowania są przepisywane trzy różne leki. Caverject i Edex są dwoma nazwami marek dla Alprostadilu (zwanego również prostaglandyną E1), który jest zarówno najnowszym z leków do wstrzykiwania, jak i najbardziej powszechnie stosowanym przez ludzi ze stwardnieniem rozsianym.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Alprostadil jest naturalną substancją uwalnianą przez komórki mięśni gładkich, gdy mężczyzna jest pobudzony seksualnie. Stwierdzono, że ten lek przedstawia najlepsze wyniki leczenia z najmniejszą ilością skutków ubocznych. Został on zatwierdzony przez FDA dla zarządzania problemów z erekcją i dlatego jest dostępny na receptę opłacaną przez większość towarzystw ubezpieczeniowych. Caverject jest dostępny w dawkach 10- i 20 mikrogramowych. Natomiast Edex jest dostępny w dawkach 10-, 20- i 40 mikrogramowych.

Alprostadil dostępny jest również w postaci granulek do umieszczania w cewce moczowej prącia, o ile wykonywanie zastrzyków w obrębie prącia nie jest przez pacjenta pożądane. Leku w tej postaci jest wkładany do otworu cewki moczowej za pomocą specjalnego aplikatora. Skutki uboczne mogą obejmować dyskomfort cewki moczowej i pieczenie. Lek może również powodować spadek systemowego ciśnienia krwi. Lekarstwo przepisywane jest w dawkach 250, 500 i 1000 mikrogramów. Oryginalny lek stosowany do wstrzykiwań nazywa się Papaweryna. Jest to substancja zwiotczająca mięśnie gładkie. Jej stosowanie prawie nigdy nie wiąże się z jakimkolwiek bólem, dzięki czemu jest to dobra alternatywa dla każdego, kto ma problem z Alprostadilem.

Papaweryna ma nieco większą tendencję do powodowania blizny w miejscu wstrzyknięcia i jest związana ze zwiększonym ryzykiem pojawienia się priapizmu (przedłużającej się erekcji), ponieważ pozostaje aktywna w organizmie przez nieco dłuższy okres czasu. Papaweryna nie została jednak zatwierdzona przez FDA do leczenia zaburzeń erekcji. Regitine (fentolamina) jest często stosowana w połączeniu z Papaweryną, ewentualnie w połączeniu z Alprostadilem i Papaweryną, aby zwiększyć ich skuteczność. Regitine sam w sobie nie jest aktywny i dlatego nigdy nie jest używany samodzielnie, jak Papaweryna czy Regitine. Regitine nie został zatwierdzony przez FDA.

Gdy lekarz zdecyduje, że zastrzyki do prącia są rozsądną opcją leczenia, specjalista będzie uczył Cię technik aplikacji leku, dzięki czemu będziesz mógł samodzielnie wstrzykiwać go w tych momentach, gdy zechcesz mieć erekcję. Iniekcja odbywa się z użyciem bardzo cienkiej igły, umiejscowionej w obszarze u nasady penisa.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Aplikacja leku jest stosunkowo bezbolesna, chociaż w pewnym stopniu można odczuwać podczas niej pewien dyskomfort. Lekarz może też zalecić aplikator automatyczny, który działa za pomocą prostego mechanizmu przyciskowego. Większość mężczyzn zgłasza bardzo mało, jeśli w ogóle, bólu podczas wykonywania tego zastrzyku. Uczucie podczas zabiegu jest najczęściej opisywane jako wrażenie podobne do bycia uderzanym gumką. Niektórzy mężczyźni z neurologicznym rodzajem impotencji spowodowanej przez stwardnienie rozsiane mogą odczuwać niewielki ból spowodowany przez jeden z leków (Alprostadil), który jest czasami stosowany w zastrzykach. W takim przypadku różne leki mogą być zamieniane, aż do uzyskania wystarczającego komfortu stosowania.

Jeśli chcesz osiągnąć erekcję, możesz zaaplikować sobie zastrzyk (samodzielnie lub przy pomocy partnera, jeśli nie jesteś w stanie zrobić tego sam). Gdy iniekcja zostanie dokonana, na penis musi być wywierane odpowiednie ciśnienie przez okres trzech do pięciu minut w celu zatrzymania krwawienia z wnętrza prącia. Jeśli zainicjujesz wtedy grę wstępną lub autostymulację, będzie rozwijać się erekcja, które będzie trwała przez około godzinę. W zależności od stanu podniecenia seksualnego i ilości leku, którą otrzymaliście, erekcja może ustąpić zaraz wytrysku lub być kontynuowana jeszcze przez jakiś czas po nim. Zastrzyki aplikowane bezpośrednio do prącia mogą być stosowane nie więcej niż jeden raz w każdym okresie dwudziestoczterogodzinnym.

W leczeniu zaburzeń erekcji spowodowanych przez stwardnienie rozsiane dostępnych jest kilka innych opcji. Jednym z nieinwazyjnych urządzeń, które łatwo pomaga w osiągnięciu erekcji, jest rura próżniowa ze zwężanym pasem, którą można dostać na receptę od urologa lub innego lekarza. Rura jest wykonana z tworzywa sztucznego. Mocuje się ją na wiotkim penisie, a następnie z rury wypompowywane jest powietrze, aby utworzyć próżnię w obrębie prącia.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Proces pompowania może być wykonywany mechanicznie (za pomocą pompy ręcznej) lub za pośrednictwem mechanizmu na baterie, sterowanego przyciskiem. Powstała podczas tego działania próżnia zwraca krew do tkanek i wytwarza erekcję. Gdy erekcja prącia zostaje osiągnięta, zespół lateksowy zsuwa się z podstawy cylindra do podstawy penisa. Powietrze jest następnie zwracane do cylindra, a rura zostaje usunięta. Zespół lateksowy utrzymuje erekcję prącia poprzez ograniczenie powrotu krwi żylnej do penisa, umożliwiając tym samym stosunek lub inną aktywność seksualną. Jednakże, czas wykorzystania urządzenia musi być ograniczony do trzydziestu minut lub mniej, aby uniknąć prawdopodobieństwa powikłań. Osoby z umiarkowanym czuciem dłoni i osłabieniem zręczności są zobowiązane do umieszczania i usuwania przyrządu znacznie wcześniej.

Inne modele mają specjalne rękawy, które pozwalają na umieszczenie urządzenia zwężającego. Sam zespół zwężający może być używany z zadowalającymi wynikami przez osoby, które osiągają erekcję stosunkowo łatwo, ale mają problemy z jej utrzymaniem. Do tej pory najlepszy przebadany sposób leczenia zaburzeń erekcji u osób ze stwardnieniem rozsianym polega na wstrzyknięciu do prącia leków, które aktywują erekcję i mechanizm jej podtrzymywania. Leki stymulują rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych, tak że penis może zostać wyprostowany. Podobnie aktywują one niezbędny mechanizm podtrzymywania erekcji, który utrzymuje penisa we wzwodzie aż do ejakulacji.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Terapia iniekcyjna zawsze powinna być przepisywana przez specjalistę, który może uczyć dobrych (praktycznie bezbolesnych) technik maksymalizacji efektywności działania, a jednocześnie minimalizacji dyskomfortu. Mężczyźni, którzy nie zareagowali na terapie doustne lub na wstrzyknięcia leków, a poradnictwo seksualne okazało się w ich przypadku bezskuteczne, mogą rozważyć chirurgicznie wszczepione protezy prącia, które mogą być dla nich najlepszą alternatywą.

Chociaż ta technika jest najbardziej inwazyjną alternatywą, pacjenci z reguły są bardzo zadowoleni z protezy, która jest całkowicie niewidoczna, napełnia się i opróżnia jeśli tylko jest taka potrzeba, i jest umieszczana poprzez względną małe nacięcie w mosznie. Po przeprowadzeniu dokładnej oceny historii choroby i przedstawieniu objawów (medycznych, psychologicznych, neurologicznych i seksualnych), lekarz będzie współpracował z Tobą w określeniu, jaki rodzaj leczenia będzie dla Ciebie najbardziej korzystny.