Choroba Schildera – jest bardzo rzadkim, postępującym, zwyrodnieniowym zaburzeniem demielinizacyjnym ośrodkowego układu nerwowego (OUN), które zazwyczaj zaczyna się
w dzieciństwie i wczesnej dorosłości (głównie u mężczyzn w wieku od 7 do 12 lat).

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

• Chorobę Schildera uważa się, za wariant MS.
• W miarę postępu choroby, występują coraz większe pola demielinizacji, zakłócając możliwości prowadzenia samochodu, mowę, słuch, osobowość i wzrok, co ostatecznie wpływa na funkcje życiowe, takie jak oddychanie, tętno, ciśnienie krwi.
• Choroba Schildera jest również znana, jako rozlane stwardnienie mózgu, rozlane stwardnienie mózgu Schildera i rozproszone stwardnienie rozsiane.
• Choroba Schildera nie jest taka sama, jak choroba Addisona-Schildera (adrenoleukodystrofia), rzadka dziedziczna choroba charakteryzująca się zmianami biochemicznymi w mielinie.

Co powoduje chorobę Schildera?

Podstawowa przyczyna choroby Schildera jest nieznana. Choroba Schildera często pojawia się na krótko po chorobie zakaźnej i może rozpocząć się bólem głowy, ogólnym uczuciem dyskomfortu lub choroby i gorączką. Objawy spowodowane są powstawaniem obszarów demielinizacji w mózgu i rdzeniu kręgowym, co powoduje spowolnienie transmisji sygnałów nerwowych.

W jaki sposób choroba Schildera jest podobna do SM?

Zarówno patologia choroby Schildera (szeroka demielinizacja mózgu), jak również niektóre z jej objawów (między innymi zaburzenia ruchu, mowy i pamięci), upodabniają ją do SM.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby